-
1 cautes
cautēs u. cōtēs, is, f. (Plur. cautēs u. cōtēs, ium, f., vgl. lettisch schkaute, Kante), der spitze Fels, das Riff, a) Form cautes: cautes celsae, Enn. fr.; cautes cavatae, Apul.: saxa et cautes timere (v. Schiffer), Caes.: duris cautibus horrens Caucasus, Verg.: fluctus cautibus illisi, Amm.: scopuli cautium, Klippen der Felsschluchten, Sen. nat. qu. 4, 2, 5: continua, durch fortgesetzte Steinbildung, Plin. (s. bullātio): Nomin. Sing. cautes, Tibull. 2, 4, 9, cautis, Prud. perist. 10, 701. – b) Schreibung cotes (Plur.): scrupulosae cotes, Cic. Tusc. 4, 33: durae cotes, Verg. ecl. 8, 43. Prop. 1, 3, 4: inviae cotes, Curt. 6, 6 (23), 26: saxa cotesque, Curt. 4, 6 (26), 8, saxa et cotes, Curt. 5, 3 (10), 8: lubrica saxa et inviae cotes, Curt. 8, 11 (41), 23.
-
2 cautes
cautēs u. cōtēs, is, f. (Plur. cautēs u. cōtēs, ium, f., vgl. lettisch schkaute, Kante), der spitze Fels, das Riff, a) Form cautes: cautes celsae, Enn. fr.; cautes cavatae, Apul.: saxa et cautes timere (v. Schiffer), Caes.: duris cautibus horrens Caucasus, Verg.: fluctus cautibus illisi, Amm.: scopuli cautium, Klippen der Felsschluchten, Sen. nat. qu. 4, 2, 5: continua, durch fortgesetzte Steinbildung, Plin. (s. bullatio): Nomin. Sing. cautes, Tibull. 2, 4, 9, cautis, Prud. perist. 10, 701. – b) Schreibung cotes (Plur.): scrupulosae cotes, Cic. Tusc. 4, 33: durae cotes, Verg. ecl. 8, 43. Prop. 1, 3, 4: inviae cotes, Curt. 6, 6 (23), 26: saxa cotesque, Curt. 4, 6 (26), 8, saxa et cotes, Curt. 5, 3 (10), 8: lubrica saxa et inviae cotes, Curt. 8, 11 (41), 23. -
3 horreo
uī, —, ēre1) торчать кверху, топорщиться, щетиниться, стоять дыбом (comae horrent O; horret seges aristis V)2) коченеть, быть холодным ( terra horret C); содрогаться, дрожать4) приходить в ужас, бояться, страшиться (crudelitatem alicujus Cs; progrĕdi C). — см. тж. horrendus и horrens -
4 horrendus
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
5 horrens
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
6 horreo
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3.
См. также в других словарях:
CAUCASUS — I. CAUCASUS mons editissimus in Septentrionali Asiae parte, Indiam dirimens a Scythia. Val. Flaccus, l. 5. Argonaut. v. 154. Ultimus inde sinus, saevumque Cubile Promethei Cernitur in gelidas consurgens Caucasus Arctos. A Circassis Salatta,… … Hofmann J. Lexicon universale